Μπορεί κανείς να αμφισβητήσει το γεγονός πως η συνάντηση δύο μικροσκοπικών γεννητικών κυττάρων, του μπαμπά και της μαμάς οδηγούν στη γέννηση ενός τόσο ικανού μικροσκοπικού ανθρώπου και μάλιστα μόλις σε εννέα μήνες. Υπάρχει άραγε αμφισβήτηση  πως αποτελεί το μεγαλύτερο θαύμα; Πόσο ευλογημένες είμαστε εμείς οι γυναίκες άραγε; Πόσα πρωτόγνωρα συναισθήματα και πόσες συγκλονιστικές εμπειρίες στερούνται οι άντρες; Νομίζω πως αυτή είναι και η μεγαλύτερη αδικία που συμβαίνει σε βάρος τους και αυτός είναι τελικά και ο λόγος που η λέξη και μόνο "μαμά" δηλώνει το μεγαλέιο του δεσμού που υπάρχει με τα παιδιά μας! 

Από την πρώτη στιγμή που αντιλήφθηκα πως ο Γιάννης θα στερούνταν, όπως ο κάθε μπαμπάς άλλωστε, την αίσθηση όλου αυτού του θαυμαστού γεγονότος από τη σύλληψη μέχρι τη γέννηση,  σκέφτηκα πως θα ήταν πολύ όμορφο να ξεπεράσω τα όρια της φαντασίας του, να μην αρκεστώ μόνο στην περιέργεια και στις ερωτήσεις του και να του χαρίσω κάτι παραπάνω και σε αυτόν αλλά και στα ίδια μου τα παιδιά αργότερα!!!

Αυτό το κάτι παραπάνω το αποτύπωσα με κάθε λεπτομέρεια, με όλη μου την αγάπη και την τρυφερότητα για όσα αξιώθηκα να βιώσω, μέσα στα ημερολόγια που έφτιαξα και για τα δύο μου αστεράκια! Δύο εγκυμοσύνες, το ίδιο γεγονός δύο φορές όμως τόσο διαφορετικό... Ναι δεν μπορεί να γίνει αλλιώς, είναι δύο διαφορετικοί άνθρωποι, δυο ξεχωριστές υπάρξεις, δύο μοναδικές προσωπικότητες από τη στιγμή της σύλληψης κιόλας, πώς είναι δυνατό η πορεία της εγκυμοσύνης να είναι η ίδια; 

Κάθε στιγμή τόσο ίδια και όμως τόσο διαφορετική  που σε οδηγεί όλο και πιο βαθιά στο μεγάλο ταξίδι, θέλεις να το ζήσεις όσο πιο όμορφα και πιο έντονα μπορείς, θέλεις να κρατήσεις αυτές τις αναμνήσεις για πάντα ζωντανές με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, θέλεις να μοιραστείς την εμπειρία αυτού του μοναδικού ταξιδιού ακόμα και με τα ίδια σου τα παιδιά που υπήρξαν οι συνεπιβάτες σου σε όλη αυτή τη μαγεία!!!Άλλωστε εξαιτίας τους το έζησες... 

Του Βασίλη το ημερολόγιο είναι φυσικά γεμάτο από τις περιπέτειες του μεγάλου εννιάμηνου ταξιδιού του, με τον ερχομό του νέου μας μωρού θα ολοκληρωθεί και το δεύτερο, το δικό του ημερολόγιο! Ο Γιάννης διαβάζει για πολλοστή  φορά το " Πρώτο ταξίδι" πότε τον πιάνω να συγκινείτε και πότε να χαμογελά με περίσσια ευτυχία. 

Στην ανάγνωση του "Δεύτερου ταξιδιού", μοιάζει πιο χαλαρός, πιο ήρεμος, πιο ψυλλιασμένος, και πιο ανακουφισμένος, σίγουρα πάντως και με τα δύο αφήνεται και μπαίνει για τα καλά και αυτός στον κόσμο του κάθε ταξιδιού!!! Νομίζω πως είναι ένα πολύ όμορφο δώρο για τον μπαμπά και για τα μικρά θαυματάκια που φέρνουμε στον κόσμο!