Ένα make over που ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο και τελείωσε πριν δύο εβδομάδες, μια που την έπιανα μια που την άφηνα και πολλές φορές που την προσπερνούσα, σαν να μην υπήρχε ή ακόμα καλύτερα σαν να μην είχα ανοίξει λογαριασμούς μαζί της. Σιγά σιγά όμως τα κατάφερα ξεκλέβοντας  χρόνο κυρίως από τον βραδινό μου ύπνο (τον οποίο τα τελευταία χρόνια τον έχω ξεχάσει εντελώς ) και την έφερα βόλτα! Την συγκεκριμένη λάμπα την είχαμε αγοράσει από τα Ikea, λίγο πριν γεννήσω τον Βασίλη μου, όταν φτιάχναμε το δωμάτιο του και σκεφτόμασταν να το κάνουμε όσο πιο όμορφο και ξεχωριστό γίνεται ώστε να φιλοξενήσει τον μικρό μας Βασιλιά!!! Θυμάμαι  περνούσα ώρες ολόκληρες στο pinterest και η αλήθεια είναι πως είχα τρελαθεί από τις πολλές ιδέες που άνοιγαν στην οθόνη μου,  η μία μετά την άλλη να με ξεσήκωναν κυριολεκτικά!!!Πρώτο μωρό βλέπετε, το περίμενα πώς και πώς, το λαχταρούσα για καιρό και τα ήθελα όλα, ήθελα τα καλύτερα, τα πιο ξεχωριστά και από πίσω μου βρίσκονταν μια ολόκληρη βιομηχανία να κάνει πάρτι με το δικό μου ξεσηκωμό που καταλήγει σε ένα τρελό καταναλωτικό όργιο!!!! 

  Όλα έπρεπε να είναι τέλεια, το κρεβάτι, το λίκνο, η αλλαξιέρα, η καρέκλα θηλασμού    (τυχερή ήμουν που δεν υπήρχε ετοιμοπαράδοτη οπότε αρκεστηκα σε μια πολυθρόνα από το Ikea) και φυσικά το απαραίτητο αξεσουάρ που θα δημιουργούσε την τέλεια ατμόσφαιρα, "διαφορετικά το μωρό δεν θα μπορούσε να θηλάσει" και δεν ήταν άλλο από μία λάμπα και μάλιστα επιδαπέδια!!! Καλά, θα ήταν περιττό τελικά να σας πω πως ούτε στην πολυθρόνα έκατσα ποτέ να θηλάσω και φυσικά δεν χρησιμοποίησα ποτέ  τη συγκεκριμένη λάμπα για να δημιουργήσω την εν λόγω ατμόσφαιρα...!!! Ποια γωνιά θηλασμού και ποια ατμοσφαίρα;  Εκείνες οι πρώτες μέρες είναι μέρες γενικού συναγερμού, το μωρό σου πεινάει κι εσύ πρέπει  να το ταΐσεις ακόμα κι αν χρειαστεί να κάτσεις με το ένα πόδι σηκωμένο σαν πελαργός! Τι ωραία που μας τα πλασάρουν όλα και πόσο όμορφες είναι οι εικόνες που χαζεύουμε στο διαδίκτυο αλλά όταν είσαι με την κοιλιά φουσκωμένη και περιμένεις με προσμονή να έρθει στον κόσμο το μωρό σου, πιάνεσαι κότσος και είναι μάλλον αδύνατο να σκεφτείς πόσο αληθινές μπορεί να είναι αυτές οι ιδανικές εικόνες!!!  Ευτυχώς για εμάς είχα αρκεστεί σε οικονομικές αγορές για να φτιάξω την γωνιά των ονείρων μου η οποία τελικά όπως καταλάβατε κατέληξε σε φιάσκο...!!!

Κάπως έτσι λοιπόν η λάμπα, μας έμεινε αμανάτι ( που λέει η γιαγιά μου ) να περιφέρεται από δωμάτιο σε δωμάτιο και πουθενά να μην ταιριάζει, πουθενά να μην χωράει! Το σαλόνι πολύ κλασσικό γι' αυτή τη λάμπα, στην κρεβατοκάμαρα ήταν υπερβολή, στο γραφείο δεν χωρούσε, στο δωμάτιο των παιδιών ήταν το κόκκινο πανί για ζημιά! Αφού γύρισε σε αρκετές γωνιές του σπιτιού τελικά κάποια πολύ δύσκολη νύχτα  με τις αϋπνίες του μικρού μας Φωτεινούλη, την πήρα παραμάσχαλα και ξεκίνησα να βγάζω την ένταση και το άχτι μου! Αν μου βγει έτσι όπως την φαντάζομαι έχει καλώς, διαφορετικά σιγά τι θα χάσω, σκέφτηκα και ξεκίνησα!!! Φυσικά το κλάμα του μωρού δεν με άφησε να την ολοκληρώσω αλλά η αρχή είχε γίνει! 

Ανάμεσα σε πολλές μεγάλες νύχτες, με κλάματα, δόντια, θηλασμούς, νυχτερινές φοβίες, πυρετούς και όλα αυτά τα ωραία που συμβαίνουν πάντα το βράδυ! Εγώ κατέληγα να βγάζω την ένταση μου με την λάμπα... Χα χα χα!!!Λίγο λίγο κάθε φορά, ώσπου τελικά κατάφερα και την τελείωσα!!! Τώρα που την καμαρώνω, φυσικά διαπιστώνω πώς δεν έκανα και καμιά μεγάλη δουλειά, ένα στένσιλ, λίγο χρώμα, μερικές χάντρες και έτοιμη η λαμπίτσα. Σε άλλη περίπτωση θα ήταν υπόθεση λίγης ώρας και τώρα μου χρειάστηκαν κάτι μήνες...!!! Δεν είναι τρομερό; Τα κατάφερα όμως και βρήκε τελικά κι αυτή τη θέση της μέσα στο σπίτι, πιο όμορφη και πιο κομψή από ποτέ να πηγαίνει ασορτί με την πολυθρόνα σε μια άκρη του σαλονιού!!! Μου άρεσε η αλλαγή της δεν θα σας πω ψέματα...!!! 

Την απόλαυσα τη σημερινή μου ανάρτηση! Ησυχία στο σπίτι, όλοι κοιμούντουσαν για μεσημεράκι κι εγώ για πρώτη φορά ξεκίνησα και τελείωσα το γράψιμο  μέσα σε λίγη ώρα ενώ συνήθως είμαι σβήσε γράψε για μέρες!!! 

Ο καιρός είναι υπέροχος, ο Φεβρουάριος έφτασε στο τέλος του και μπροστά μας ξεπροβαλλει η άνοιξη!!! Για να δούμε θα έχουμε άνοιξη γενικώς εδώ τριγύρω...;

Μέχρι την επόμενη φορά,

Να περνάτε τέλεια!!

Αυτή τη φορά, η έμπνευση ήρθε από την αγαπημένη μας ταινία, Μπαμπούλες Α.Ε. Οι πρωταγωνιστές κυκλοφορούν όλη μέρα μέσα στο σπίτι και μπερδεύονται συνεχώς στα πόδια μας ενώ οι υπόλοιποι ήρωες υπάρχουν μόνο στα φανταστικά σενάρια του Βασίλη, όταν ξεχνιέται στο παιχνίδι και παίζει ώρες μαζί τους στο δωμάτιό του. Σκέφτηκα λοιπόν να μεγαλώσουμε με κάποιο τρόπο την παρέα των Μπαμπούλων χωρίς όμως να του δώσω εγώ έτοιμους χαρακτήρες στα χέρια, άλλωστε αν έφτιαχνα κάτι από χαρτόνι θα επιβίωνε μόλις λίγες μέρες και ο Βασίλης θα είχε ελάχιστη συμμετοχή στην κατασκευή, έτσι λοιπόν ψάχνοντας λιγάκι στο διαδίκτυο έπεσα επάνω στην καλύτερη δυνατή ιδέα, αυτή με τα γλωσσοπίεστρα, μια κατασκευή με εύκολα υλικά και ο Βασιλάκος θα την κατάφερνε με ελάχιστες δικές μου πινελιές.

Περάσαμε δύο ολόκληρες ώρες βουτηγμένοι στις μπογιές, βάψαμε όχι μόνο τους  καινούριους Μπαμπούλες αλλά και τα χέρια μας, το πρόσωπό μας, τις καρέκλες... Γίναμε όλοι με λίγα λόγια μπαμπούλες...Χα χα χα!!! Εκτός από τους καινούριους ήρωες, ο Βασίλης έφτιαξε και δύο Σούπερ Ήρωες, τον Βασίλη και τον Φώτη οι οποίοι στο νέο επεισόδιο των Μπαμπούλων Α.Ε σώζουν την Μπου από τους κακούς!!!

Έτσι λοιπόν ο Μάικ Βαζόφσκι και ο Τζέιμς Σάλιβαν απέκτησαν φίλους με σάρκα και οστά. Η παρέα μας μεγάλωσε με τον πιο διασκεδαστικό τρόπο και δεν σας κρύβω πως μας χαρίζει στιγμές παιχνιδιού εδώ και τρεις μέρες!!! Δεν έχω ιδέα πόσο θα κρατήσει το ενδιαφέρον του Βασιλάκου, σίγουρα πάντως μέχρι στιγμής φαίνεται να το απολαμβάνει!!! 

Όπως δείχνει το πράγμα σύντομα θα πρέπει να ετοιμάσω νέο project για παιχνίδι. οπότε μάλλον θα επιστρέψω με κάτι καινούριο!!! 

Να περνάτε καλά!!!

Και οι μέρες διαδέχονται η μία την άλλη πότε με ήλιο και ζέστη, πότε με βροχή και κρύο, πότε με παγωνιά...Μια κατάσταση αλλοπρόσαλλη και αρκετά εκνευριστική. Η παραμονή μας στο σπίτι συνεχίζεται και ίσως να έχουμε αποδεχτεί λιγάκι την κατάσταση. Τα πώς και τα γιατί έχουν εκλείψει σχεδόν και η αναζήτηση της παρέας του σχολείου επανέρχεται στη μνήμη μας όταν λέμε τη μαγική λέξη "καληνύχτα" τότε που θυμόμαστε να κάνουμε και να πούμε τα πάντα...!!! Ωστόσο καταφέρνουμε ακόμα και κρατάμε το ενδιαφέρον μας για δραστηριότητες  " Παίζω και Μαθαίνω" σε υψηλό επίπεδο, πλέον επιλέγει μόνος του το παιχνίδι που θα παίξουμε, άλλες φορές ακολουθεί τους κανόνες ενώ άλλες δημιουργεί δικούς του, που τους αναιρεί ή τους επαναφέρει ανάλογα με τη διάθεση και τις ανάγκες του!!! 

Τα πρωινά μας ενδιαφέροντα λοιπόν επικεντρώνονται σε παιχνίδια που χρειάζονται " γερό μυαλό", αυτό που μας χαρίζει ένα ζεστό ποτήρι γάλα με μία κουταλιά μέλι και μετά ως δια μαγείας ακονίζεται το μυαλό μας και γινόμαστε πολύ πολύ έξυπνοι, τόσο που παίζουμε τα σχήματα και τους αριθμούς στα δάχτυλα!!!  Χα χα χα!!! Έτσι μετά από το πρωινό μας, κουβαλάμε τα κυπελάκια με τα σχήματα, τα αδειάζουμε, τα μπερδεύουμε πολύ καλά, καθώς είμαστε και ακριβοδίκαιοι, και στη συνέχεια μοιράζουμε το καθένα στο δικό του σπιτάκι αναγνωρίζοντας τα σχήματα. Όταν αποδείξουμε στον εαυτό μας ότι τα καταφέραμε τέλεια με το δυνατό μας μυαλό, αφήνουμε τα κυπελάκια στην άκρη και φτιάχνουμε ενώνοντας  τα σχήματα, ότι μπορεί να βάλει ο νους σας και φυσικά η φαντασία του Πρώτου μου Μαθητή!!! Το δύσκολο σε αυτό το μέρος του παιχνιδιού είναι που πρέπει να τρέξω στην γεμάτη ενθουσιασμό προσταγή του και να μαντέψω σωστά τι είναι αυτό που δείχνει η εικόνα των σχημάτων που ένωσε...!!! Μμμμμ!!! Άντε να σε δω τώρα, μου λέει, μπορείς να το βρεις μαμά; Δεν ήπιες και το γάλα σου....!!!

Το πιο διασκεδαστικό όμως παιχνίδι για τον μικρό μου μαθηματικό είναι αυτό με τις εικόνες και τους αριθμούς. Όσα κι αν του έχω πασάρει από το εμπόριο κατά καιρούς, δεν κατάφεραν να τον συγκινήσουν, μέχρι που σκέφτηκα να χρησιμοποιήσω κάτι που έκανα και στα πρωτάκια μου όλα αυτά τα χρόνια. Πήρα αρκετά γλωσσοπίεστρα, εκτύπωσα και διάφορες εικόνες με αριθμούς τόσους όσους να φτάνουν το πλήθος που μαθαίνουμε ή που γνωρίζουμε ως τώρα, κόλλησα την εικόνα στα ξυλάκια και μετά με ένα κοπίδι χώρισα τις ενώσεις και έφτιαξα το παζλ. Το παιχνίδι είναι εξαιρετικό για τη διδασκαλία των αριθμών αλλά και για τη διαδικασία της αντίληψης και του σχηματισμού ορθής εικόνας! Είναι μια εύκολη και ανέξοδη σχεδόν κατασκευή, στο διαδίκτυο μπορείτε να βρείτε έτοιμες εικόνες με αριθμούς οπότε δεν θα χρειαστείτε χρόνο στο  word. Νομίζω πως αξίζει να το δοκιμάσετε!

Για εμένα η ενασχόληση του μαθητή μου με τους αριθμούς με κάνει να νιώθω κρυφά μια τεράστια περηφάνια!!! Είτε τα καταφέρει είτε όχι, σημασία έχει η προσπάθεια και κυρίως η επαφή με την αρχή του χάους, άλλωστε είμαστε τόσο δα μικρά ανθρωπάκια που σιγά σιγά ανακαλύπτουμε τη μαγεία του κόσμου γύρω μας, μια μαγεία που μας εκστασιάζει, μας εξιτάρει και μας κάνει να θέλουμε κάθε φορά και κάτι παραπάνω! Έτσι είναι τα παιδιά σήμερα, απλά τετραπέρατα!!!!

Νομίζω πως για καιρό οι αναρτήσεις μου θα αφορούν στις δραστηριότητες μας την μεγάλη περίοδο του εγκλεισμού !!! Η Άνοιξη όμως είναι μπροστά μας και ελπίζω σύντομα να ασχοληθούμε με ολοκαίνουρια πράγματα στον έξω κόσμο, στον καθαρό αέρα!!!

 Να περνάτε καλά όπου κι αν είστε ότι κι αν κάνετε!!!

Πολλά φιλιά